Chinski toast

Team sie zorientowal, ze do tej pory nie bylo jeszcze oficjalnej, powitalnej firmowej kolacji dla mnie. 

Poszlismy cala grupa do w miare fancy restauracji z jedzieniem z prowincji Guangjiang, wszystko pyszne, jemy, pijemy herbatke, po czym szefowa departamentu zamawia piwo dla wszystkich. Nalewamy I nagle menedzer zespolu wstaje, podnosi kieliszek do gory I mowi glosno do mnie, ze mi bardzo dziekuje za cala prace, stukamy sie kieliszkami, ja kulturalnie po dziewczynsku biore lyczka do ust, a ten na stojaco cale piwo wypija do dna. Siada. Jak to Chinczyk od razu robi sie caly czerwony na twarzy. Oooookeay…

Mijaja dwie minuty, po czym wstaje kolejna osoba, mowi glosno jak bardzo mi dziekuje za wszystko, stukamy sie kieliszkami i wypija cale piwo duszkiem do dna.

W tym momencie skumalam co sie swieci… Zostalo jeszcze 5 osob do toastu, czyli 5 piw dla mnie w tej nierownej grze “jeden na jeden”. Niewypicie “duszkiem do dna” oznacza brak szacunku dla osoby z toastu. Nie wiedzialam ile bedzie rund, wiec stwierdzilam, ze pierdole te konwenanse i zostawialam troche na dnie.

Koniec koncow byla tylko jedna runda, po ktorej wszyscy Chinczycy zrobili sie cali czerwoni, a ja bylam trzezwiutenienka. Po calej kolacji moj europejski szef powiedzial mi, ze mialam duzo szczescia, ze bylo lekkie piwko na stole, a nie mocne brandy… I ze team jest z Shanghaju a nie z polnocnych prowincji Chin, gdzie sa znacznie mocniejsi zawodnicy. Challenge accepted!